Δελτίο αστυνομικής ταυτότητας

Εμπρόσθια όψη.

Οπίσθια όψη.

Το Δελτίο Ταυτότητας (συχνά αναφερόμενο καταχρηστικά ως αστυνομική ταυτότητα ή δελτίο αστυνομικής ταυτότητας) είναι επίσημο έγγραφο του Ελληνικού Κράτους.

Πρόκειται για έγγραφο υποχρεωτικό για όλους του πολίτες του Κράτους άνω των 12 ετών, που εκδίδεται από την Ελληνική Αστυνομία. Οι πολίτες είναι υποχρεωμένοι να το φέρουν πάντοτε μαζί τους και να το επιδεικνύουν όταν ζητείται από τις Αστυνομικές Αρχές, διαφορετικά είναι πιθανή η μεταφορά τους στο πλησιέστερο Αστυνομικό Τμήμα για εξακρίβωση στοιχείων. Το Ελληνικό διαβατήριο θεωρείται έγγραφο ταυτοποίησης ισοδύναμο με την αστυνομική ταυτότητα.(Επίσης ισοδύναμα με την ταυτότητα έγγραφα θεωρούνται πλέον και το δίπλωμα οδήγησης και το ασφαλιστικό βιβλιάριο κάθε ασφαλιστικού φορέα ΔΙΣΚΠΟ/Φ.18/οικ.1640/21-01-2009).

Καθώς η Ελλάδα είναι χώρα-μέλος της Συμφωνίας Σένγκεν, το δελτίο αστυνομικής ταυτότητας αποτελεί έγκυρο ταξιδιωτικό έγγραφο μεταξύ των χωρών της Συμφωνίας. Το ονοματεπώνυμο αναγράφεται και με λατινικούς χαρακτήρες από το 2000, ενώ τα παλιά δελτία ταυτότητας είναι ισοδύναμα με τα νέα και οι χώρες-μέλη του Συμφώνου Σένγκεν είναι υποχρεωμένες να τα αναγνωρίζουν ως έγκυρα ταξιδιωτικά έγγραφα. Εξάλλου, το δελτίο αστυνομικής ταυτότητας χρησιμοποιείται για την ταυτοποίηση προσώπου των πολιτών στις εκλογικές διαδικασίες (τοπικές/περιφερειακές, εθνικές/βουλευτικές και Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου). Όμως, τα δελτία ταυτότητας έχουν πλέον 15ετή ισχύ. Αν π.χ. θέλετε να ανανεώσετε το διαβατήριό σας αλλά η ταυτότητα σας έχει εκδοθεί προ 15ετίας, δεν θα γίνει δεκτή και θα πρέπει πρώτα να αλλάξετε ταυτότητα. Η 15ετής ισχύς δεν έχει γίνει γνωστή ευρέως στους πολίτες, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται προβλήματα με την έκδοση σημαντικών εγγράφων.

Αστυνομική ταυτότητα

Πολλές φορές χρησιμοποιείται ο τίτλος αστυνομική ταυτότητα σε χώρους όπου μπορεί να υπάρξει παρανόηση για το ποια ταυτότητα αναφερόμαστε. Για παράδειγμα αν σε έναν φοιτητή, στη σχολή του, ζητήσουν την ταυτότητα το αυτονόητο είναι ότι του ζητάνε τη φοιτητική ταυτότητα. Για να διευκρινιστεί η περίπτωση που ζητείται το Δελτίο Ταυτότητας συνηθίζει ο κόσμος να αναφέρεται στην "αστυνομική" ταυτότητα. Την κακή χρήση της λέξης επιτείνει και το γεγονός ότι συχνά σε έντυπα ζητείται το ΑΔΤ δηλαδή ο Αριθμός Δελτίου Ταυτότητας, το οποίο όμως παρεξηγείται ότι αναφέρεται στο Αστυνομικό Δελτίο Ταυτότητας.

Περιγραφή

Στην μπροστινή όψη περιλαμβάνει την υπογραφή του κατόχου, τυποποιημένη ασπρόμαυρη φωτογραφία, ομάδα και ρέζους αίματος (προαιρετικά) και τα στοιχεία του δελτίου ταυτότητας (αριθμός, τόπος και ημερομηνία έκδοσης, αρχή έκδοσης). Στην πίσω όψη περιλαμβάνονται το επώνυμο, όνομα και όνομα πατέρα του κατόχου με ελληνικούς και λατινικούς χαρακτήρες, καθώς και το ονοματεπώνυμο της μητέρας, η ημερομηνία και ο τόπος γέννησης, το ύψος, ο Δήμος στον οποίο είναι εγγεγραμμένος ο κάτοχος και ο αριθμός δημοτολογίου, καθώς και η αρχή έκδοσης του δελτίου ταυτότητας.

Πριν το 2005 τα Δελτία Ταυτότητας ήταν υποχρεωτικά για πολίτες άνω των 14 ετών, ενώ περιλάμβαναν και άλλα πεδία που μετά το 2005 αφαιρέθηκαν για λόγους προστασίας προσωπικών δεδομένων ή/και γιατί δεν είναι απαραίτητα για τον σκοπό της ταυτοποίησης του προσώπου:

• επάγγελμα
• θρήσκευμα
• διεύθυνση κατοικίας
• ονοματεπώνυμο συζύγου
• δακτυλικό αποτύπωμα του δείκτη του δεξιού χεριού
• χρώμα ματιών και μαλλιών

Αφαίρεση θρησκεύματος

Στις 8 Μαΐου 2000 σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία ο Υπουργός Δικαιοσύνης Μιχαήλ Σταθόπουλος ανακοίνωσε ότι η υποχρεωτική αναγραφή του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες ήταν αντίθετη με το νόμο 2472/1997 για την προστασία των προσωπικών δεδομένων. Είχε προηγηθεί η Ευρωπαϊκή οδηγία Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων ( 95/46/EC ) η οποία στην Ελλάδα πέρασε ως νομοθεσία με τον συγκεκριμένο νόμο (2472/1997), όπου ορίζεται σαφώς στο άρθρο 2 ότι το θρήσκευμα είναι προσωπικό δεδομένο. Η Εκκλησία της Ελλάδος αντιτάχθηκε αμέσως στην αφαίρεση του θρησκεύματος από τις αστυνομικές ταυτότητες. Σε σχετικό συλλαλητήριο που διοργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 14 Ιουνίου, ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος είπε την περίφημη φράση «την Εκκλησία, όποιο χέρι θέλησε να την αγγίξει, αυτό ξεράθηκε». Ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης ανακοίνωσε στις 17 Ιουλίου ότι το θρήσκευμα θα αφαιρεθεί από τις νέες ταυτότητες. Στις 24 Σεπτεμβρίου 2000 η Εκκλησία ξεκίνησε συλλογή υπογραφών στις ενορίες της με αίτημα την διενέργεια δημοψηφίσματος. Η συλλογή υπογραφών ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο του 2001, συγκεντρώνοντας περισσότερες από 3 εκατομμύρια υπογραφές. Στις 29 Αυγούστου 2001 ο Αρχιεπίσκοπος παρέδωσε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο τις υπογραφές, αυτός όμως τις αρνήθηκε δηλώνοντας πως όλοι έχουν υποχρέωση να συμμορφώνονται με τους νόμους του Κράτους.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι απαγορεύεται η υποχρεωτική αναγραφή του θρησκεύματος στις Αστυνομικές Ταυτότητες, ενώ η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων αντιτάχθηκε και στην προαιρετική αναγραφή του θρησκεύματος με την προσθήκη των γραμμάτων "ΧΟ" δίπλα στην υπογραφή του κατόχου. Τη νομιμότητα της συλλογής υπογραφών αμφισβήτησε εξάλλου ο Υπουργός Δικαιοσύνης Μιχαήλ Σταθόπουλος.

Πηγές

• Ελληνόφωνη βικιπαίδεια
• Ελληνική Αστυνομία - Έκδοση Δελτίου Ταυτότητας